Een briefje in de bus van de bezorger dat ik niet thuis was toen hij een pakketje wilde afgeven. Een pakketje?? Ik heb toch niks besteld? Reuze nieuwsgierig haal ik het snel op en maak het open. Er komt een mega grote glimlach op mijn gezicht en ik begin plots hardcore speeksel aan te maken. Ja, Pavloveffect, daar heb ik last van. Voor mij ligt in de doos een mega meringue opgestuurd uit Frankrijk, nog voor mijn verjaardag. Ik neem er een gigantische hap uit waarbij stukjes schuim alle kanten op vliegen, mjummie!

Als kind gingen we altijd op vakantie naar Frankrijk. Omdat ik midden in augustus jarig ben vierde ik daar vaak mijn verjaardag. De heerlijkste taartjes werden bij het ontbijt geserveerd en ik mocht de hele dag ijsjes eten. Maar het aller aller gaafste aan jarig zijn op vakantie was dat ik een veel te grote meringue kreeg waar ik dan de hele dag op knabbelde.
Me echt jarig voelen doe ik dus met zo’n witte schuimberg voor mijn neus, en dat weet ook Anke. Daarom stuurt zij mij ieder jaar uit Frankrijk zo’n lichtgewicht suikerbom. Wat ben ik toch een bofkont, maar vooral een meringue monster!

Mocht ik onwijze trek hebben hebben en niet jarig zijn dan maak ik zelf meringues. Wel wat kleiner maar ook heel erg lekker:

– 3 eiwitten
– klein snufje zout
– 130 g fijne tafelsuiker
– 120 g gezeefde poedersuiker

Klop de eiwitten samen met het snufje zout stijf met een mixer. Voeg steeds een eetlepel fijne suiker toe totdat het een grote stijve witte massa is. Spatel luchtig de poedersuiker erdoor.
Schep met een lepel kleine bergjes op een met bakpapier beklede bakplaat. Zet deze in een op 100 graden voorverwarmde oven. Kijk na 30 minuten of ze al stevig zijn. Dit hangt ook af van de grootte van meringues. Als ze nog te zacht zijn en de bodem laat los laat ze dan nog wat langer in de oven staan.

Heerlijk bij glaasje zelfgemaakte advocaat of te verkruimelen over citroenhangop.