Op een plastic bak zit een sticker met de tekst Ambachtelijke Kwaliteit Huzaransalade met ham.
Wat betekent ambachtelijke kwaliteit eigenlijk? Ik associeer ambacht met vroeger, handwerk, traditie, oorspronkelijk. In ieder geval niet industrieel. En als we het over kwaliteit hebben dan verwacht ik dat er hele goede producten zijn gebruik die continu zijn. En misschien ook nog wel op een eerlijke wijze tot stand komen. Dus zo’n ambachtelijke kwaliteit huzarensalade is volgens mijn verwachting met liefde gemaakt van mooie producten in kleinschalige hoeveelheden naar recept van een oud omaatje.

Met dit in mijn achterhoofd nam ik een hap. Het rook zuur, het smaakte zuur, mondgevoel van een babyprak en klef vet blijft hangen aan mijn gehemelte. En het ergste: het tintelt in mijn mond alsof ik een sterretje heb aangestoken en opgegeten. Het eerste wat ik deed was een flinke slok water nemen en op de achterkant van de verpakking kijken. Oei! Wat een hoop ingrediënten! En in die hele lijst staan ook nog eens 12!!! E-nummers. Potjandorie. Wat heb ik een spijt dat ik een hap heb genomen. Had ik nou maar eerder het etiket gelezen.
Na wat speurwerk in het boekje ‘wat zit er in uw eten’ kwam ik erachter dat er nog eens 4 ingrediënten ook met een E-nummer vermeld hadden kunnen worden. En volgens mijn naslagwerk zijn het geen lieverdjes die toevoegingen. Nee hoor, ik loop nu kans op darmstoornissen, groei aandoeningen, mogelijk leukemie, hyperactiviteit, astma, oogirritaties, gedragsstoornissen, slapeloosheid, verzwakt immuunsysteem en ga zo maar door. Ok, na 1 hap zal het wel meevallen, maar wat heeft dit met ambachtelijke kwaliteit te maken? Met die vraag heb ik de fabrikant gebeld.

Na paar keer doorverbinden hebben ze me verteld dat het een lastig verhaal is en dat ik het per mail ontvang. Prima, dan kan ik het eens rustig doorlezen. Al meteen bij de eerste zin krulden mijn mondhoeken zich vermakelijk omhoog, moet je lezen:
‘Met ambachtelijk bedoelen wij dat een product in een fabriek op hygiënische wijze wordt geproduceerd, zonder dat er met handen het product wordt beroerd. Met onze wijze van produceren bereiken we een ambachtelijke uitstraling.’
Dus eigenlijk zou je aan de hand van deze tekst kunnen zeggen dat alles wat in fabrieken wordt geproduceerd ambachtelijk is. Dit is toch echt lariekoek! Hier wordt gewoon geprobeerd mij een slecht marketingverhaal door te strot te duwen.
Daarna legt de fabrikant uit dat ze door de Voedsel en Warenautoriteit gedwongen zijn op deze manier te produceren. Ok, ik heb er begrip voor dat de bereiding onder bepaalde omstandigheden moet gebeuren, maar wat het volgens hen dan nog te maken heeft met ambacht, daar snap ik echt niets van.
Oja, en deze uitspraak dan: ‘De ambachtelijke salades worden tevens zo genoemd door de wijze waarop de hoofdingrediënten zijn gesneden’ Met die zompige prut kan je mij echt niet overtuigen, laat staan met de lijst van chemische, ziekmakende toevoegingen onder de noemer ‘Om een langere houdbaarheid te kunnen garanderen, waarbij ook de smaak zoveel mogelijk wordt behouden, worden er conserveermiddelen en smaakversterkers toegevoegd.’

Ik zeg, laat je als consument echt niet wijs maken wat een fabrikant voor achterlijke naam op zijn bakkie of pakkie zet maar lees vooral wat erin zit. En beslis dan wat jij ervan vindt. Voor mij in ieder geval geen Ambachtelijke Kwaliteit Huzarensalade met ham bij de BBQ dit weekend. Ik maak het liever zelf met verse ingrediënten naar recept van mijn oma: echt ambachtelijk.

Recept zal ik binnenkort plaatsen.