Een ongelukje zit in een klein hoekje. Ook met kleine meneertjes die graag meehelpen met koken. Ik was het eiwit aan het stijfkloppen voor de pavlova voor op zijn tweede verjaardagsfeestje. Nu is meneertje een beetje geobsedeerd als het gaat om keukenapparatuur; staafmixer, sapcentrifuge, koffiemachine, citruspers. Allemaal even interessant. Toen hij zag dat ik met de handmixer in de weer was moest hij natuurlijk helpen. Dat mag van mij want samen koken is gezelliger dan alleen. Dat het een bende wordt en het veel langer duurt neem ik altijd voor lief.

En toen ging het mis

Na het samen stijfkloppen van het eiwit moest de poedersuiker er schepje voor schepje bij worden gedaan. Dat leek mij een mooi taakje voor de kleine chef. Ik gaf hem een houten lepel zodat het geen kwaad kon als hij tegen de draaiende gardes aan zou komen. Schepje. Nog een schepje. Nog een… en toen ging het mis aaahhhh!!! De houten lepel was tussen de gardes geschoten en meneertje zijn handje was er achteraan gegaan waardoor zijn pols tussen de twee draaiende rechte stukken van de gardes in de mixer zat. Vet heftig!!

Meneer brulde als een speenvarken. Ik trok meteen de stekker eruit. Ik was als de dood dat dit een heel nare afloop kon krijgen…. Ai ai ai….

De schrik

Zijn pols bleek ongedeerd, net als zijn velletje. Wel was het wat wit, zoals wanneer je op je vinger bijt, maar dat trok gelukkig na een tijdje weg. Meneer was heel erg geschrokken en zei dat zijn arm pijn deed.
Wat voelde ik mij schuldig, ik had beter moeten nadenken. Ook van papa kreeg ik de nodige verwijten dat ik altijd van alles met ons zoontje in de keuken doe terwijl het echt nog maar een klein ventje is. En dat is ook zo. Ik moest zelf ook echt even bijkomen van de schrik. Gelukkig kon ons zoontje met zijn zere armpje weer vrij snel lekker spelen met Dublo. Ja gewoon met speelgoed wat bedoeld is voor zijn leeftijd. En niet met keukenmachines waar hij echt groter voor moet zijn. Dat besef ik nu heel goed.

Schaamte

Het voelt best een beetje raar om dit op mijn blog te zetten. Ik ben meestal van de leuke en positieve dingen en niet van zo’n nare ervaring delen als deze. Het is zelfs zo dat ik me er een beetje voor schaam dat dit gebeurd is. Het voelt zelfs ongemakkelijk om dit de wereld in te sturen en online te zetten. Toch doe ik het wel omdat ik het belangrijk vind om aan te geven dat koken met die kleine ukken echt enorm leuk is maar dat het ook goed opletten is. En nadenken. Wat kan wel en wat kan niet. Ik hoop dat andere mensen niet deze fout maken zoals ik heb gedaan. Of dat ik het kan voorkomen met dit verhaal. Ok, gelukkig is het allemaal goed afgelopen en viel het mee maar het gevoel van je kind in een gevaarlijke situatie brengen waar je je niet van bewust was is er niet minder om.

Lang leve veel eiwitten

Door het ongeluk in de keuken waren de opgeklopte eiwitten ingekakt en kon ik die niet nog een keer stijf krijgen. Ik moest weer van voren af aan beginnen met de basis voor de pavlova. Nu had ik een flesje met gepasteuriseerd eiwit gebruikt (van two chicks, sinds kort verkrijgbaar in de supermarkt) en dacht ik nog, wat zitten er veel eiwitten in één verpakking, maar liefst 15! Nu bleek dat een heel erg fijne bijkomstigheid in deze situatie en zo kon ik alles makkelijk nog een keer maken om een mooie pavlova voor het verjaardagsfeestje van meneertje te maken. En dat was dan weer een geluk bij een ongeluk.

Pavlova met rood fruit en limoenvulling

Voor 8 personen
Voor de pavlova:
– 5 eiwitten (ideaal om gepasturiseerde te gebruiken, zo konden ook mijn zwangere vriendinnen van de pavlova genieten)
– snuf zout
– 250 g poedersuiker
– 1 tl maizena
– 1 tl natuurazijn

Voor de vulling en topping:
– 125 ml slagroom
– 200 g volle kwark
– 1 limoen, goed schoongeboend
– 30 g fijne tafelsuiker
– 100 g blauwe bessen
– 100 g frambozen
– 250 g aardbeien

1. Verwarm de oven voor op 120 graden. Teken twee cirkels van 20 cm met potlood op twee stukken bakpapier. Leg het bakpapier met de cirkel naar beneden op de bakplaten, zodat je door de transparantie van het bakpapier de cirkel nog net kan zien.
2. Klop de eiwitten met een snufje zout met een handmixer in een vetvrije kom stijf. Voeg de poedersuiker in delen toe en blijf kloppen tot de suiker is opgelost en het schuim mooi glanst. Spatel de maizena en natuurazijn door de het schuim.
3. Verdeel het schuim in het midden van de twee cirkels op de bakplaten en spatel gelijkmatig uit tot mooie ronde vormen.
4. Plaats de bakplaten onder elkaar in de oven met wat ruimte ertussen en laat de meringue in anderhalf uur mooi uitdrogen. Laat in de oven staan tot deze is afgekoeld. Let tussendoor op dat ze niet ongelijkmatig kleuren. Anders tussendoor even van positie verwisselen of de plaat omdraaien.
5. Rasp de limoenschil met een fijne rasp en pers uit. Klop met een mixer de slagroom samen met de suiker lobbig. Meng er de kwark, het limoensap en –rasp door.
6. Was de aardbeien en blauwe bessen en dep droog met een theedoek. Verwijder van de helft van de aardbeien de kroontjes en snijd in kwarten.
7. Haal voorzichtig de meringue los van het bakpapier. Als ze iets breken is dat niet erg want je belegt ze toch met fruit. Leg één meringue op een mooie schaal, smeer de helft van het kwarkmengsel erover en verdeel de stukjes aardbeien erop samen met de helft van de frambozen en blauwe bessen.
8. Leg als laatste de andere meringue erop, besmeer met het resterende kwarkmengsel en het resterende fruit. En klaar is de super feestelijke pavlova die iedereen op de verjaardag van meneertje het aller aller lekkerste vond!

Ps. Dit recept is een afgeleide van de pavlova die in de Bakbijbel staat van Rutger Bakt.