Vorig weekend mocht ik op uitnodiging, van VVV Vlieland en de organisatie van het evenement zelf, naar de Cranberryweek waarbij het hele eiland in het teken staat van de rode bes. En heel leuk, ik mocht ook nog iemand meenemen! Ik hoefde niet lang na te denken wie het leuk zou vinden om naar het mooie Waddeneiland mee te gaan en te genieten van lekker eten: mijn moeder. Zij heeft me afgelopen tijd enorm geholpen door regelmatig op te passen op meneertje B als ik weer eens tegen allemaal deadlines zat te hikken. Dus nu kon ik wat voor haar terug doen en gezellig twee dagen met haar op stap.

We vertrokken heel vroeg in de ochtend uit Utrecht om de boot van 8:45 in Harlingen te pakken. Terwijl we het vaste land achter ons lieten kwam de zon langzaam op. Een prachtig gezicht. Eenmaal op het eiland heb je echt het gevoel dat je alles achter je laat en even helemaal weg bent van de hectiek. Heerlijk.

Eilander cranberry
Tijdens onze verkenningstocht op de fiets over het eiland kwamen we bij een cranberryveld aan. Hoewel de meeste mensen denken dat de cranberry vooral in Canada en Noord Amerika groeit vanwege de populariteit daar (vooral met Thanksgiving en kerst) groeien de bessen dus ook veel dichter bij huis: op de Waddeneilanden Terschelling en Vlieland. De bessen zijn hier vermoedelijk terecht gekomen door een schipbreuk eind 19^de eeuw. Strandjutters vonden een vat en namen deze mee in de hoop dat er wijn in zat. Helaas zat er niks in om een feestje mee te vieren, alleen maar zure bessen. Het vat is toen met inhoud in de duinen leeggegooid. De pitten ontkiemden daar en zo zijn er cranberries, volgens de legende, op de eilanden terecht gekomen. Nu zijn er op Vlieland meerdere plekken waar je de kleine rode besjes kan vinden want ze groeien hartstikke goed op zanderige gronden, het liefst met een natte en moerassige bodem. Die zijn er genoeg in de duinpannen.

Zelf plukken
Op Vlieland mag je in het najaar de cranberries zelf gaan plukken in de duinen. Dat kan tussen half september en eind december en is geweldig leuk om te doen. Of anders gezegd, voor mij werkte het enorm verslavend. Na een tijdje zoeken zeiden mijn moeder en ik tegen elkaar dat we er nu wel genoeg hadden. Maar ja, dan zie je een stap verder nog meer en mooiere en grotere… En zo bleven we maar bezig. Niet voor niets heeft de cranberry de bijnaam ‘het rode goud’. Wij hadden dus last van roodgoudkoorts.

Cranberryweek
Om de bessen nog wat extra onder de aandacht te brengen is er in de herfstvakantie de Cranberryweek bedacht. Tijdens deze week zijn er allemaal activiteiten te doen rondom de cranberry; fietstocht langs de cranberryvelden, een spannende GPS tocht, een excursie om alle ins en outs over de bes te weten te komen en een workshop jam maken. Dat leek ons erg leuk en dus zijn we in de pannen gaan roeren voor een zelf gekookte cranberry confiture. Om er wat lekkers van te maken is het belangrijk om er zeker genoeg suiker of zoetstof bij te doen want op zichzelf is het besje nogal zuur en wrang. Dit hoeft trouwens geen geleisuiker te zijn bij het maken van jam want cranberries hebben zo enorm veel pectine dat ze na niet al te lang koken al gaan binden en zo ontstaat er een dikke gelei. Met 4 potjes smakelijke jam gingen we weer verder op pad.

Proeven
Tijdens de Cranberryweek viel er natuurlijk ook genoeg te proeven. Zo was er in bijna ieder restaurant een speciaal 3-gangen cranberrymenu. Wij gingen deze bij De Dining eten. Een restaurant wat bij de passantenhaven ligt met prachtig uitzicht over de zee en de boten. De salade met hertenham, olijvencake en cranberrybalsamico was erg goed. Helemaal blij werd ik van mijn hoofdgerecht, een heerlijke zeebaars van de grill. Nu moet ik meteen toegeven dat ik een beetje vals heb gespeeld met het hoofdgerecht want de vis zat eigenlijk niet bij het menu maar ik had meer zin in vis dan vlees als hoofdgerecht.
Afhankelijk van het weer was het ook mogelijk om middenin het cranberryveld te gaan lunchen waar ze een soort pop-up restaurant hadden georganiseerd. Helaas waren de weergoden ons niet gezind en ging het niet door.
Een leuke markt was er georganiseerd waar de lokale ondernemers en eilanders van alles konden verkopen rondom het rode goud. Daar viel veel te proeven, zo dronken we cranberrygluhwein, snoepten een gevulde muffin en kochten mosterd met de cranberry erdoor. De klapper was toch wel de wedstrijd wie de lekkerste cranberrytaart bakte. Een soort van Heel Vlieland Bakt. We mochten van alle inzendingen een stukje proeven en degene die ik het lekkerste vond was uiteindelijk ook de winnaar geworden.

Super bedankt Bas en VVV Vlieland voor de uitnodiging voor de Cranberryweek. We hebben enorm genoten ook al waren we er maar 2 dagen. Oja, en met de zelf geplukte cranberries, die ik natuurlijk mee nam naar huis, heb ik iets heel lekkers gemaakt. Deze komt binnenkort online.