Succesrecepten opschrijven doe ik al heel lang. Het begon toen ik een jaartje of 9 was met een map vol receptkaartjes uit de Avenue. Niet dat ik toen al echt van die kaartjes aan het koken was maar ik vond het geweldig interessant allemaal.
In mijn studententijd begon ik wat serieuzer succesnummers op te schrijven in een maf notitieboekje. En niet alleen eigen recepten ook veel van vrienden; de chocoladetaart van mijn Franse huisgenootje toen ik in Berlijn woonde, een simpel tapenaderecept van een studiegenoot, alles wat er volgens mijn moeder in de ultieme moussaka moet die zij leerde maken van een Grieks vrouwtje. Ja heel leuk, zo heb ik in de loop der tijd een aardige hoeveelheid recepten verzameld.
Het boekje valt van het vele gebruiken nu echt uit elkaar. De rug is los en de hoeveelheid uitgeknipte recepten en notities zijn verkleurd en oud. Het is niet erg want sinds ik met deze blog ben begonnen is dit nu mijn digitale kookschriftje. Misschien iets minder romantisch maar heel erg praktisch want het is altijd makkelijk iets terug te vinden en het komt niet onder de vlekken te zitten.
Toch vind ik het leuk om dit persoonlijke boekje met jullie te delen want het is iets wat ik koester. En weet je wat? Ik kook er zelfs nog wel eens uit. Binnenkort zal ik wat van mijn klassiekers op m’n blog plaatsen. Kunnen jullie er ook van genieten, van het begin van het receptschrijven.
{ Oei, ik kwam deze ietwat foute foto tegen uit mijn studententijd tussen de losse bewaarde receptjes!}
[…] lang. Geen idee waar ik ooit het receptje vandaan heb maar het is een van mijn favorieten uit mijn kookschriftje. Dit bijgerechtje eet ik super graag met seroendeng bij saté. Het is heel makkelijk en snel te […]