‘Moederdag?? Daar doe ik nooit aan. En hoezo? Jij bent mijn moeder toch niet?’ Dat zei mijn lief vanochtend toen ik vroeg wat hij voor mij in petto had vandaag, voor mijn eerste moederdag. De teleurstelling was op mijn gezicht af te lezen. Ik ging maar even douchen.

Aangekleed stap ik de huiskamer in, het staat blauw! Huh? Toch een moederdagontbijt, zeer creatief zelfs: linguine met makreeltomatensaus, gegrilde courgette (daarom stond het blauw), salade en een glas rode wijn. Om 10:20 uur.

Wel heel lief. Houden we dat er in? Iedere moederdag pasta als ontbijt ipv de standaard dingen als een mooie bos bloemen, lief briefje, leuke verrassing, lekker taartje of klein cadeautje? We gaan het volgend jaar zien. Eén ding is zeker, mijn eerste moederdag zal ik niet snel vergeten. Helemaal dankzij de eerste mooie knutsel die ik van baby B kreeg, gemaakt op de opvang.