Wat een geluk dat ik in Utrecht woon. Daar is namelijk een van de grootste Koninginnedag vrijmarkten en die begint ook nog eens de avond van te voren. Klokslag 18:00 uur ben ik er helemaal klaar voor in mijn ultimate troepjeskoop outfit:
– klein schoudertasje vol met kleingeld (afgelopen weken al gespaard)
– berg tassen met wat kranten voor vervoer van de aankopen
– rokje gemaakt van Willem- en Maximavlag
– broche met lintjes, bijpassende oorbellen
– oranje ketting en blauwwit t-shirtje
– speldjes in mijn haar met de nationale kleuren
– oranje gestifte lippen
Je zal wel denken, moet dat allemaal voor de rommelmarkt? Ja! Ik geloof namelijk heilig in de gunfactor tijdens de onderhandelingen dus een beetje leuk gekleed kan echt geen kwaad.
En dan… wat wordt de eerste aankoop, altijd lastig. Het werd een schaaltje van serviesmerk Bavaria voor 50 cent. En toen was het hek van de dam: schalen, kannen, glaasjes, pannen, bestek, nog meer schalen, borden, cakevormen en een dienblad. Allemaal voor kleine prijsjes waar ik super vrolijk van werd.
Met heel wat kilo’s aan nieuwe bezittingen kwam ik thuis. Vol trots liet ik het aan mijn lief zien en stalde alles uit op de tafel en de vloer. De arme jongen keek mij hoofdschuddend aan en zei: ‘Wat moet je toch met al die zooi?!’ Nou, ik heb een heel legitiem excuus, ik ga namelijk de styling voor een kookboek doen en daarvoor heb ik dit allemaal nodig. Kijk maar in Jamie Magazine of Delicious, daar gebruiken ze ook veel mooie oude sfeervolle spulletjes.
‘Ok’ zei mijn lief ‘Zolang ik het maar niet zie en alles in die rommelkast van je past.’ Hij bedoelt mijn gevaar-voor-eigen-leven-kast. Die zit zo tjokvol zooi dat het heel gevaarlijk is om er iets uit te halen want voor je het weet tettert iets om. Je begrijpt het al, dat is verboden terrein voor vreemden want anders ligt alles binnen no time in gruzelementen.
Na heel wat schuiven en nog meer in elkaar duwen en opstapelen heb ik bijna alles in de kast gekregen. Nu hopen dat de antieke constructie het niet een keertje gaat begeven, anders wordt het een gevaar-voor-mijn-kostbare-spulletjes-kast!
Wat leuk dat je de styling voor een kookboek mag doen. Ik vind dat ook een legitieme reden om iets op de rommelmarkt te kopen 😉
Groetjes, dinah
Ja leuk hè dat ik dat mag doen. Ben er ook erg blij mee. En je weet maar nooit of je het nog een keertje mag doen dus dan MOET je altijd nog meer spulletjes aanschaffen. Wat vervelend nou.
Ah wat een super leuke dingen heb je gescoord! Leuk dat je de styling mag doen voor een kookboek! Zo'n kast heb ik trouwens ook, die ik elke keer opnieuw en zo efficiënt mogelijk probeer in te richten haha
Heb echt nog veeeeel meer gekocht, haha. Tja ik heb nu zo'n goed alibi 😉 Ben erg ook heel blij mee dat ik dat mag gaan doen, super leuk! En wat goed om te horen dat ik niet de enige ben met zo'n beruchte kast. Kan ik mooi tegen mijn vriend zeggen dat het heel normaal is.
Groetjes!
Leuk zeg, zo'n kast. Ik heb zelf ook wel een kast, maar daar zitten dichte deurtjes voor. Overigens heb ik óók zo'n man, hoofdschuddend en diep zuchtend bij het aanschouwen van mijn nieuwste aanwinsten. In mijn woonplaats hebben we een zgn. ruilwinkel. Kun je ruilen wat je kwijtwilt. Er komt geen geld aan te pas.
Ik heb trouwens een link naar je geplaats op mijn blog, goed?
Hi Nell, wat leuk om te horen dat hè ook zo'n kast hebt. Gewoon stiekem nieuwe spulletjes erin stoppen en dan hebben die mannen het niet door. Werkt bij mij heel goed! En wat leuk, een ruilwinkel. Sommige schaaltjes vind ik nu minder leuk dan toen ik kocht dus zou perfect zijn om te ruilen. Wat leuk dat je linkje hebt gemaakt, dank je wel!