Italiaanse zwarte rijst? Ja je hoort het goed! Ik dacht zelf eerst dat het ging om rijst gekleurd met inktvisinkt zoals je ook zwarte pasta hebt maar dat is niet zo. Zwarte rijst is gewoon een rijstsoort die een donker vliesje heeft om de witte kern. Bij zilvervliesrijst is dat vliesje dan wat bruinig, en bij deze dus zwart.
Ik weet dat zwarte rijst in Vietnam als eerste vaste voedsel aan baby’s wordt gegeven omdat deze rijst in tegenstelling tot witte rijst veel vezels en mineralen zoals magnesium, fosfor en selenium bevat, en dus voedzamer is.
Wat ik niet wist is dat zwarte rijst ook in Italië wordt verbouwd. Misschien eigenlijk niet zo gek want dit Zuid-Europese land staat natuurlijk bekend om de risotto. In de Po vallei verbouwen ze deze zwarte rijst en die heet Venere. En dat heeft dus helemaal niks te maken met zwartgemaakte rijst met inktvisinkt wat ik aanvankelijk dacht, deze rijst is gewoon familie van de zwarte rijst uit Azië.

Wat maakt deze rijst nou zo anders?
Tijdens het koken ruikt de rijst heel vol. Er wordt gezegd dat het dan zou ruiken naar versgebakken brood. Er zal iets met mijn neus aan de hand zijn want dat rook ik dan weer niet maar lekker vond ik de geur wel.
Omdat de rijst nog een vliesje heeft is het wat knapperiger, of stijver. Naja, in ieder geval minder papperig dan witte rijst. Op zijn cheffies gezegd: hij heeft een lekkere bite.
De grap is dat ik no way met zilvervliesrijst bij mijn lief aan hoef te komen (volgens hem niet te nassen) maar deze rijst vind hij dus wel lekker!

Niet voor risotto…
Je zou volgens de verpakking van het Italiaanse merk Gallo, die deze rijst in het assortiment heeft, ook risotto kunnen maken. Daar geloof ik niks van!
Goede risottorijst bevat twee soorten zetmeel: in de kern zit het harde amylose die de risotto al dente houdt. Aan het oppervlak van de korrel zit de zachte amylopectine, dat tijdens het koken opzwelt en ook wat loslaat waardoor je gerecht romig wordt. En dat komt dus vrij als je rijst hebt zonder vliesje zoals bij risotto. Zwarte rijst heeft het vliesje er nog omheen dus kan je mij niet wijsmaken dat je met deze rijst een goede risotto maakt. Zal wel gewoon een marketingverhaal zijn.

…wel voor
De rijst heeft een heerlijke nootachtoge smaak en die past super bij het zoete van garnalen. Daarom maakte ik dit gerecht ermee. Ook zou je deze rijst heel goed in een rijstsalade kunnen gebruiken want hij blijft mooi van vorm en houdt dat knapperige. Wat de fabrikant dan wel weer leuk bedacht heeft is een recept van pijlstaartinktvisjes gevuld met deze rijst. Dat lijkt mij top! Want zo heb je een mooi contrast in kleur: wit van de inktvis en zwart van de rijst. Komt die inktvis dus toch weer bij de rijst, waar ik het in het begin al over had.

Oja, de garnalen die je op de foto ziet zijn trouwens de eerste diepvriesgarnalen met het ASC keurmerk in Nederland te koop, van Queens Vis. Dat betekent dat deze garnalen komen uit kwekerijen die aantoonbaar goed omgaan met de natuur en richtlijnen naleven op het gebied van sociale omstandigheden voor arbeiders en lokale gemeenschappen.

Zwarte rijst met garnalen en tomaatjes
Voor 2 personen
– 150 g zwarte rijst
–  3 el olijfolie
– 1 grote ui, gesnipperd
– 1 teen knoflook, fijngehakt
– 175 g garnalen, bevroren
– 200 g spinazie
– 200 g tomaatjes, gehalveerd
– sap van ¼ citroen
– wat fijngehakte peterselie

1. Kook de rijst in ruim water in 18 minuten gaar. Giet af.
2. Verhit ondertussen 1 el olie in een koekenpan en fruit daarin de ui met de knoflook tot deze glazig zijn. Schuif de ui naar de zijkant van de pan en bak de bevroren garnalen in 5 minuten op matig vuur tot ze gaar en roze zijn.
3. Bak in een andere pan de spinazie in 1 el olie en laat slinken. Haal uit de pan en snijd fijn.
4. Bak in de pan waar de spinazie in heeft gezeten de tomaatjes op het snijvlak in de resterende olie tot ze zacht zijn op matig vuur. Dit duurt zo’n 4 minuten.
5. Meng de ui met knoflook, spinazie en citroensap door de rijst. Schep op het laatst de garnalen en de tomaatjes erdoor, bestrooi met de peterselie en serveer direct.

Ps. Ik had nu alles netjes los van elkaar op het bord gelegd maar het zag er veel lekkerder uit toen ik het door elkaar mengde tijdens het eten. Helaas was het toen te laat om er nog een mooi kiekje van te maken.

Dit is geen gesponsord artikel zoals ik af en toe schrijf. Wel heb ik de zwarte rijst en de garnalen gekregen om eens uit te proberen.