Voedsel in je hoofd proppen. Zo beschrijf ik het beste hoe ons lieve zoontje van 15 maanden zijn eten naar binnen werkt. Hij graait met zijn handje door het bord en vult zijn hele knuistje met rijst en curry. Dan vliegt dat armpje met een rotsnelheid de lucht in richting zijn gezicht en dan verdwijnen alle vingers, inclusief het eten wat ertussen zit, in een groot gat wat zijn mond heet. Met een triomfantelijk gebaar trekt hij zijn hand weer uit zijn hoofd waarbij menig rijstkorrel als een vuurwerkontploffing de rondte in vliegt. Luid smakkend en met veel plezier wordt dit ritueel herhaald tot het bord leeg is en het buikje gevuld.
Wat word ik toch vrolijk als ik hem zo zie genieten van eten. Hij kan er geen genoeg van krijgen en het boeit hem ook totaal niet dat hij van oor tot oor en van kruin tot teen onder zit. Lang leve het eetfeest!
Van het eten wat ie niet in zijn hoofd heeft gepropt en wat ik dus mag opruimen word ik wat minder blij maar dat is ook het enige.
Vega curry
Voor 2 personen en een kindje van 15 maanden
– 5 el koolzaad- of olijfolie
– 1 aubergine, in dobbelsteentjes gesneden
– 1 ui, gesnipperd
– 1 teen knoflook, fijngehakt
– 250 g pompoenstukjes, bijvoorbeeld uit de diepvries
– 1 tl komijnpoeder (djinten)
– 1 tl korianderpoeder (ketoembar)
– mespunt chilipeper
– mespunt kruidnagel (tjenkeh)
– 1 blik gepelde tomaten
– 200 ml kokosmelk
– handje koriander, fijngesneden
– handje geschaafde amandel of cashewnoten
1. Verhit de olie in een grote koekenpan en bak de aubergine op hoog vuur 10 minuten. Draai het vuur lager en voeg de ui, knoflook, pompoen en specerijen toe. Bak alles nog eens 10 minuten op laag vuur.
2. Voeg de tomaten en de kokosmelk toe en laat alles nog eens 10 minuten pruttelen. Controleer of de aubergine smeuïg en zacht is en de pompoen gaar. Zo niet, laat dan nog wat langer koken en voeg eventueel wat water toe als de saus te dik wordt.
3. Strooi vlak voor serveren de koriander en de amandel of cashewnootjes erover. Lekker met rijst en naanbrood.
Voor de oplettende lezer: op de foto zie je geen geschaafde amandelen of cashewnoten en wel een kaffir blaadje onderaan. Het recept zoals ik ‘m heb beschreven is de lekkerste versie (zonder kaffir, met nootjes) die ik al heel vaak heb gemaakt.
Heerlijk die omschrijving. Daar moet je toch wel van genieten, ondanks het opruimen? Heerlijk als je kind zo geniet van het eten!
De curry klinkt ook heel goed! Maar mijn stiefkindjes hoef ik dit niet voor te zetten, die willen kunnen herkennen wat er op hun bord ligt, anders eten ze het niet 😉
Ja ik geniet ook echt enorm van die kleine smulpaap. En als kinderen willen zien wat ze eten kan je gewokte groenten apart doen en een schaaltje met saus erbij. Zo kunnen ze zelf de groente dippen en toch zien wat ze eten. Ideetje? Veel eetplezier samen!
Alsof je onze maaltijd beschrijft! Een warme maaltijd, boterhammen of fruit, alles wordt met smaak naar binnen gepropt. En maar smakken, proppen, proeven, soms kleine stukjes met twee vingertjes of soms met hele handen tegelijk. Al beleef ik mijn eigen eten minder intens sinds hij aan tafel zit, kijken naar zo’n huppie dat je eten met smaak op eet: heerlijk!
Ja ik herken helemaal wat je schrijft dat de beleving van je eigen maaltijd totaal anders is. Ik heb veel minder trek en wat er op mijn bord ligt is meestal afgekoeld. Ach, het is vast een fase 😉