Als ik aan het einde van de dag meneertje ophaal bij de opvang is hij moe en moet er snel gegeten worden. Lees, er moet NU iets in zijn buikje. Rustig een halfuurtje koken is er niet bij. Hij gaat aan mijn benen hangen waardoor ik nauwelijks iets kan doen. Zijn doel is om opgetild te worden om mee te kunnen kijken wat er allemaal op het aanrecht en het fornuis gebeurt, en dat hij iets eetbaars kan bemachtigen om de ergste trek te stillen.
Als het is gelukt en je op de heup van je mama zit en kan zien wat er allemaal gebeurt dan moet je natuurlijk meedoen met snijden, in pannen roeren, de koekenpan schudden etc. Ik kan je vertellen dat dit totaal niet praktisch is en ook nog eens gevaarlijk! Met een kind op je heup een pompoen schoonmaken met een scherp mes is geen goed plan. Of een kind wat een pan vol heet water wil gaan schudden is ook niet ok. Gelukkig ben ik voorzichtig en zijn er, tot nu toe, geen ongelukken gebeurd.
Door dit gedoe heb ik op de dagen dat ik meneertje ophaal bij de opvang een nieuwe techniek ontwikkeld: het grote eten-gaart-terwijl-ik-meneertje-van-de-opvang-haal-kooktechniek.
Zo kan ik na een dag thuiswerken alles rap in de pan gooien voordat ik de deur uitren om hem op te halen. Het eten staat in die 25 minuten dat ik weg ben rustig te stoven of te bakken. Deze pompoenstoof is een gerecht die zich perfect leent voor mijn eten-gaart-terwijl-ik-meneertje-van-de-opvang-haal-kooktechniek. Als ik thuiskom met het hongerige wolfje kunnen we bijna direct aan tafel. Echt ideaal!
Pas op!
Als je dit maakt, probeer het gerecht altijd 1 keer uit als je thuis bent om er zeker van te zijn dat de pan niet droog kookt. Iedere warmtebron is toch net iets anders dus wat bij mij prima gaat in 25 minuten is bij jou misschien al in 20 minuten klaar. En ik wil zeker geen reacties onderaan deze blog dat het niet goed ging en je huis affikt! Dus doe dit alleen als je er zeker van bent dat het kan. Vind je het toch een beetje spannend allemaal? Maak deze stoof gewoon als je thuis bent, dan smaakt ie net zo lekker hoor!
Pompoenstoof met peer
Voor 2 personen en een kindje van 1 jaar
– 3 el olijfolie
– 1 ui, gesnipperd
– 1 teen knoflook
– 1 cm gemberwortel
– 1½ tl gemalen komijn
– 1½ tl gemalen koriander
– 1 tl kurkuma
– ½ flespompoen
– 2 niet te rijpe peren
– 1 blik gepelde tomaten
– 1 blik zwarte bonen
Optioneel voor erbij: verse koriander, dadels, amandelen, feta, lamsworstjes, rijst of couscous
1. Verhit de olie in een stoofpan en fruit hierin de ui. Knijp de knoflook en de gember door een knoflookpers boven de pan uit. Voeg de komijn, koriander en kurkuma toe en bak op laag vuur mee tot het heerlijk geurt.
2. Maak ondertussen de pompoen schoon: verwijder de zaadjes, schil, en snijd in blokjes van 2 x 2 cm. Maak de peer schoon: schil, verwijder het klokhuis en snijd in grove stukken.
3. Voeg de peer en de pompoen toe samen met de gepelde tomaten. Schep om zodat alles goed gemengd is. Voeg nog zo’n 150 ml water toe. Draai het vuur laag en laat 20-30 minuten zachtjes stoven met de deksel op de pan tot de pompoen gaar is. Let op als je de deur uit gaat dat het vuur echt laag staat en er genoeg vocht in de pan is zodat het niet droog gaat koken.
4. Voeg de bonen vlak voor serveren toe en warm mee. Serveer de pompoenstoof met couscous of rijst. Lekker om het gerecht te pimpen met verse koriander, stukjes dadel, verkruimelde feta, gebakken lamsworstjes etc. Zet als die verschillende ingrediënten op tafel in kommetjes, zo kan iedereen kan zijn pompoenstoof versieren als dat hij lekker vindt.
Dit lijkt op het eerste zicht een beetje een vreemde smaakcombinatie, maar het past wonderwel! Benieuwd naar mijn versie? Die vind je hier: http://saskookt.blogspot.be/2015/04/pompoenstoof-met-peer.html